as if it's not complicated enough, he had to push it...

i've been really understanding and forgiving for the past 2 years but let's face it, i' m only human and i get tired. i get tired of stagnant life. i get tired of human tendencies. i get tired of being stepped on. i get tired of being misunderstood. i get tired of being the bad guy when i' m not.. whew..

yesterday was a really tiring day. we went to redh's new apartment in marikina, then to windmill (wherein the food was really good and the place? the best!) then to trinoma. naiwan nalang kameng dalawa ni an dahil kinailangan na umuwi sa bulacan ni monet at si redh hindi pwede sumama dahil kikitain nia ang kanyang mudra. so nag- coffee nalng kame ni an sa krispy kreme dahil mas mura talaga iyon kaysa sa starbucks. tumambay kame saglit sa labas at tinangkang hanapin ni an ang kanyang ex saglit ngunit kami ay nabigo na siya ay maispatan. kaya nagpasya kame na kitain sandali ang dati niyang mga katrabaho sa east ave halos katapat lang ng gma network kapuso. dahil palalim na ang gabi nagyaya na akong umuwi dahil sa laguna pa ako uuwi. sinusunod ko lang ang utos sakin ni gilbert na sa laguna na umuwi kahit late na at kahit na may naiwan akong importanteng mga gamit sa pasig. 10:05pm lumarga na kame at naunang sumakay ng taxi si an, nakakatakot talaga sa edsa dahil sa mga nakapilang madudupang na mga taxi drivers at madilim pa sa gma kamuning station. salamat sa diyos at nakasakay ako ng bus na ortigas at nakarating ng starmall terminal ng 10:30pm. dahil late na nga, matagal nakapagpuno ng pasahero ang last trip na na van at 11:30pm na nakalarga. maayos na sana ang biyahe at todo dasal pako para sa safe trip nang biglang nagamoy sunog na goma at naiba ang tunog ng sasakyan. flat ang kanang gulong sa likod. stranded kami sa bicutan dis oras ng gabi (bale 12:30am something). hindi nakuha sa pagpapalit ng gulong dahil may ibang sira narin daw, dko lang alam kung ano at di ko na naitanong dahil busy ako kakapilit i-on ang cellphone kong empty na kung tutuusin. nagbabakasakaling may mahingan ng tulong at para maipaalam kay gilbert at aking whereabouts. asa pa akong masasaklolohan niya ako kaya ni hindi ko na tinangkang umasa pa talaga dahil malayo rin naman sya at dahil sa marami pang kadahilanan. walang pumarang bus na alabang kahit na pulis na ang pumapara kaya nagpasya ang mga kinauukulan na sumakay sa van na nakasakay sa tow truck (hindi lang tow as in naka-angkas ung van) at ibaba kame sa loob ng bicutan upang duon makasakay ng alabang na bus. buti nalang at may kasabay akong pasahero na same way din. mula alabang sumakay kame ng pacita na jeep, mula pacita pasalamat kaming may jeep pa- cabuyao. the whole time pinagdududahan pako imbis na mag-alala o damayan ako kahit sa text lang. asa pa talaga ako.

sa wakas nakauwi ako. nabasa ko na lamang ang ibang text ni an at gilbert ng ma-charge ko na ang phones kong walang kwenta pag talagang drained na. si an pala ay sinugod pa sa ospital dahil sa chest pains. stress daw ang dahilan. kahit dati nung gimik days pa nung college ganun na sya. minsan nanginginig ang mga kamay after magyosi at mag-kape. may baong white flower si monet at iyon ang pinapalanghap namen sa kanya. naaawa ako sa kanya dahil andami niya atang komplikasyon. magpapa 2d echo na sya (ulit ata). bawal na daw syang ma-stress sabi ng doktor. ang nakakabadtrip may hindi nakagets ng mga sinabi ni an. yun lang.